ตำนานเบอร์ 7 แห่งปีศาจแดง “เดวิด เบ็คแฮม” คอลัมน์ Zero to Hero โดย บังคุง | thsport.com – thsport.com

สำหรับ “เดวิด เบ็คแฮม” อดีตดาวดังของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ที่ถูกทางพรีเมียร์ลีก บรรจุชื่อเข้าไปอยู่ใน  “ฮอลล์ ออฟ เฟม” จากการสร้างผลงานที่ยอดเยี่ยมกับพลพรรค “ปีศาจแดง” หากนับเฉพาะพรีเมียร์ลีกแล้ว เขาสามารถคว้าแชมป์มาครองมากถึง 6 สมัยเลยทีเดียว 

หากเจาะลึกลงไปกับสถิติผลงานในพรีเมียร์ลีก เบ็คแฮม ในฐานะเด็กที่ถูกดันขึ้นมาจากอะคาเดมี่ของสโมสร ลงสนามให้กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด รวมทั้งหมด 265 เกม พร้อมกับยิงประตูไป 62 ลูก บวกกับการเปิดแอสซิสต์อีก 80 ครั้ง ถือเป็นตัวเลขที่ยอดเยี่ยมมาก โดยเฉพาะนักเตะตำแหน่งริมเส้น 

แน่นอนว่า เมื่อพูดถึงเบ็คแฮม กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ภาพจดจำที่เป็นสัญลักษณ์ นั่นคือการเป็นตำนานหมายเลข 7 คนหนึ่งของสโมสร ซึ่งกว่าจะได้เบอร์ดังกล่าว เขาต้องผ่านเรื่องราวมาอย่างมากมาย พร้อมกับจุดเปลี่ยนสำคัญที่เกิดขึ้น 

และอย่าลืมว่า ตั้งแต่ที่เบ็คแฮม ย้ายออกจากถิ่นโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด เขาไม่เคยสวมเสื้อหมายเลข 7 อีกเลย ทั้งกับเรอัล มาดริด, แอลเอ กาแล็คซี่, เอเซี มิลาน และเปแอสเช เจ้าตัวสวมเสื้อหมายเลขอื่นๆ สลับหมุนเวียนกันไป ทั้งเบอร์ 23 และ 32 กระทั่งวันที่เขาแขวนสตั๊ดไป

ช่วงนี้ เราลองไปย้อนความทรงจำกันหน่อย เกี่ยวกับจุดเริ่มต้นที่ซูเปอร์สตาร์รายนี้ สวมเสื้อหมายเลข 7 กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด จนกลายเป็นส่วนหนึ่ง ในการไล่ล่าความสำเร็จกับสโมสร จนถูกคัดเลือกเข้าไปอยู่ในหอเกียรติยศของพรีเมียร์ลีก 

ตั้งแต่ก้าวมาเล่นทีมชุดใหญ่ของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ตัวของเบ็คแฮม เปลี่ยนการสวมเสื้อเบอร์ต่างๆมาพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นหมายเลข 28, 24 รวมถึงหมายเลข 10 นั่นคือภาพเบอร์เสื้อที่บรรดาแฟนบอลรุ่นใหม่หน่อยอาจจะยังไม่ชินตา หรือไม่เคยทราบมาก่อน 

หลังจากนั้น เบ็คแฮม ออกมาย้อนความทรงจำ กลับไปก่อนเริ่มต้นฤดูกาล 1997-98 ผ่านเหตุการณ์สำคัญ ทำให้เขาต้องเปลี่ยนแปลงหมายเลขเสื้อของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เพราะการมาของนักเตะคนใหม่ ที่กำลังเปลี่ยนชีวิตเบอร์เสื้อของเขาไปตลอดกาล 

เบ็คแฮม เริ่มต้นกล่าวว่า “ย้อนกลับไปเวลานั้น ผมต้องสละเสื้อหมายเลข 10 เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ทำการเรียกผมเข้าไปคุย พร้อมกับบอกกับผมว่า –สโมสรทำการซื้อตัวกองหน้าของสเปอร์สอย่าง เท็ดดี้ เชอร์ริงแฮม เข้ามาร่วมทีม และเท็ดดี้ ต้องการสวมเสื้อหมายเลข 10” 

“สถานการณ์ตอนนั้น ผมไม่ได้มีการพูดคุยเป็นพิเศษ หรือว่ากล่าวโต้แย้งอะไร เพราะว่าผมต้องการสวมเสื้อหมายเลข 7 มันเป็นแบบนั้นเสมอมา เมื่อผู้จัดการทีมเป็นคนตัดสินใจมอบให้ จึงเป็นเรื่องที่แสนวิเศษเลยล่ะ” เบ็คแฮม กล่าวถึงจุดเริ่มต้นของการสวมหมายเลข 7 

โดยถือเป็นการสืบทอดตำนานต่อจากเอริค คันโตน่า ที่ประกาศแขวสตั๊ดไปอย่างช็อคโลก หลังจากนั้น เบ็คแฮม ในฐานะเบอร์ 7 ก็โด่งดังเป็นพลุแตก ทั้งจากฝีเท้า และหน้าตาอันหล่อเหล่า ทำให้เสื้อหมายเลข 7 ของเขาขายดีเป็นเทน้ำเทท่า โดยเป็นเสื้อที่ใครก็อยากมีในครอบครอง การตลาดของ “DB7” ถือว่าทรงพลัง และมีอิทธิพลต่อโลกลูกหนังเป็นอย่างมาก

เบ็คแฮม เล่าต่อไปถึงแรงบันดาลใจของด้านหลังเสื้อแข่งว่า “ผมไม่ได้มองว่าเสื้อหมายเลข 7 เป็นสัญลักษณ์ที่ทำให้คนสวมใส่ต้องรู้สึกหวาดหวั่น สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกว่าเป็นเกียรติสูงสุดด้วยซ้ำไป”

“เมื่อคุณได้รับเสื้อหมายเลข 7 ไม่สำคัญหรอกว่า ใครสวมเบอร์นี้ในอดีตที่ผ่านมา หรือพวกเขาเหล่านั้นเคยประสบความสำเร็จอะไรบ้าง เพราะท้ายที่สุดแล้ว เป็นเรื่องพิเศษเสมอที่ได้สวมใส่ ผมไม่คิดว่ามันมาพร้อมแรงกดดันใดๆ”

“เสื้อหมายเลข 7 ถือว่าเป็นแรงบันดาลใจให้ผมเสมอ อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้เป็นสมบัติส่วนตัวของผม โดยเป็นของนักเตะอย่างจอร์จ เบสต์, ไบรอัน ร็อบสัน และเอริค คันโตน่า”

“เหตุผลเดียวที่ผมต้องการเบอร์นี้ เป็นเพราะความยิ่งใหญ่ของผู้เล่นเหล่านั้น นี่คือเบอร์ที่มีความพิเศษต่อสโมสรแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มันเป็นแบบนั้นเสมอ และจะเป็นตลอดไป”

เบ็คแฮม ย้ำเสมอว่า แม้ว่าเขาจะย้ายออกจากแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไปนานมากแล้ว อย่างไรก็ตาม เขายังคงมีความผูกพันกับสโมสรอย่างเหนียวแน่น และไม่เคยรักทีมนี้ลดน้อยลงเลย เพราะนี่คือทีมที่ให้โอกาสเขาก้าวมาเป็นนักเตะฟุตบอลอาชีพ 

เบ็คแฮม บอกว่า เขาคอยติดตามผลงานของพลพรรค “ปีศาจแดง” อยู่เสมอ พร้อมกับลุ้นให้ทีมทำผลงานได้ดี เพราะเขารู้ดีว่า ตัวเองเคยเป็นส่สนหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ของสโมสรแห่งนี้ ซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ที่ไม่สามารถมีใครมาพรากจากตัวเขาได้ 

โดยบอกว่า “ตอนที่ผมทราบว่า ความฝันที่จะสวมเครื่องแบบแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เดินทางมาถึงตอนอวสานแล้ว ผมจำเป็นต้องหาสโมสรใหม่ และโชคดีที่เรอัล มาดริด ต้องการตัวผม”

“แต่ด้วยความสัตย์จริง 2 ปีเต็ม, หลังจากที่ผมย้ายออกจากแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ผมไม่เคยดูพวกเขาลงเล่นเลย เพราะหัวใจของผมมันเจ็บปวดมากๆ”

“ช่างแสนยากเย็น ในการย้ายออกจากสโมสรมา และยากลำบากมาก ในการอยู่ในจุดที่ว่า ผมไม่ได้อยู่ ณ ที่แห่งนั้นอีกต่อไปและไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผมไม่ได้สนใจอะไรเลย สื่งที่ผมต้องการ นั่นคือทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด สามารถทำผลงานได้ดี ในฐานะของสโมสรฟุตบอล และยังคงเป็นหนึ่งในสโมสรที่ดีที่สุดในโลกต่อไป”

เดวิด เบ็คแฮม กล่าวทิ้งท้ายถึงเสื้อหมายเลข 7 เบอร์ที่เขาสวมใส่กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เพียงสโมสรเดียวในเส้นทางลูกหนังของตัวเอง